അന്യം

അന്യം




അന്യമായ് തീരുന്നു
ഉമ്മ തന്‍ സാന്ത്വനം
അന്യമായ് തീരുന്നു
ഉപ്പ തന്‍ വാത്സല്യവും



അന്യമായ് തീരുന്നു
പൈതലിന്‍ പുഞ്ചിരി
അന്യമായ് തീരുന്നു
സഖി തന്‍ സുഗന്ധവും



അന്യമായ് തീരുന്നു
പുഴയും കുളിര്‍ക്കാറ്റും
അന്യമായ് തീരുന്നു
നെല്പാടവും വരമ്പും



അന്യമായ് തീരുന്നു
മഴയും മന:ശാന്തിയും
അന്യമായ് തീരുന്നു
കരുണയും ദയാവായ്പും



അന്യമായ് തീരുന്നു
ഉത്സവാഘോഷങ്ങളും
അന്യമായ് തീരുന്നു
സുഹൃദ്‌ വലയ രസങ്ങളും



അന്യമായ് തീരുന്നു
കൂട്ടു കുടുംബവും
ഭദ്രതയും സ്നേഹവും
അന്യമായ് തീരുന്നു
എനിക്ക് എന്നെ തന്നെയും.



-അബ്ദുല്ല കുട്ടി ചേറ്റുവ